Daily Archives: 6 lutego 2015

Przyłączenie Krymu do Federacji Rosyjskiej trzeba kwalifikować jako aneksję. Aneksja oznacza nielegalne nabycie terytorium innego państwa w drodze użycia i/ lub groźby użycia siły zbrojnej. W świetle prawa międzynarodowego Krym jest terytorium okupowanym.

Federacja Rosyjska dokonując nielegalnego nabycia terytorium dopuściła się naruszenia wielu traktatów oraz podstawowych zasad prawa międzynarodowego, m.in.: zasady integralności terytorialnej państw albo zakazu ingerencji w sprawy wewnętrzne innego państwa. Federacja Rosyjska naruszyła również podlegające międzynarodowej ochronie prawa Ukrainy oraz zobowiązania prawne wobec całej społeczności międzynarodowej. Istotne znaczenie miało przeprowadzone referendum na Krymie.Odbyło się ono pod naciskiem Rosji w dniu 16 marca 2014 roku, w którym większość głosujących opowiedziała się za secesją i przyłączeniem do Federacji Rosyjskiej. Referendum nie było uznane przez władze Ukrainy.

W wyniku takiego przebiegu wydarzeń doszło do przyłączenia Półwyspu Krymskiego przez Federacje Rosyjską.
N.P.

Zasada Uti Possidetis wywodzi się z rzymskiego ius ciuile. Jest to zasada prawa, wedle której strony konfliktu godzą się na jego zakończenie z zachowaniem aktualnego w danym momencie stanu posiadania. Miała ona swoje zastosowanie przede wszystkim w sprawach dotyczących obszarów kolonialnych. Stosowano ją również podczas konwersji granic byłych państw kolonialnych, planowano również zastosować ją w przypadku rozpadu Jugosławii. Obowiązywała przede wszystkim w planowaniu podziału państw Afryki oraz Ameryki Łacińskiej.

Wiele osobistości zajmujących się prawem międzynarodowym debatowało, czy należy ją również przeszczepić na grunt europejski. M. Shaw podkreślił, że zasada ta może zapobiec możliwym walkom bratobójczym i miałaby szansę przyjąć się w razie konfliktów na terenie kontynentu europejskiego. P. Radan uważa natomiast, że nie może mieć ona zastosowania poza obszarami kolonialnymi i nie powinna być stosowana przez Międzynarodowy Trybunał Sprawiedliwości jako zasada prawa międzynarodowego. Podobnie uważają m.in Corić oraz Ratner. Do dziś zasada ta budzi wiele kontrowersji a jej wcielenie do zasad prawa międzynarodowego budzi sprzeciw wielu doktorów tejże nauki.

~B.Z

Spór między Grecją a Wielką Brytanią z roku 1925.

Stan faktyczny:

Mavronatis – Grek, nabył prawo do zaprojektowania oraz wykonania schematu komunikacji tramwajowej na terenie Palestyny oraz do budowy i instalacji maszyn wytwarzających energię elektryczną i filtrujących wodę do wody pitnej na trenie Jerozolimy. W wyniku wojny realizacja projektów odwlekła się, zaś po jej zakończeniu Mavonatis chciał ją wznowić zgodnie z art. 311 Traktatu z Sennes, niestety – odmówiono mu. Warto nadmienić, iż po wojnie jurysdykcję nad tym obszarem zaczęła sprawować Wielka Brytania. Zwrócił się on z prośbą do rządu greckiego o pomoc w negocjacjach z Wielką Brytanią, od tej chwili spór stał się sporem międzypaństwowy. Próby dogadania się państw co do sprawy Greka okazały się bezskuteczne, w wyniku czego sprawa trafiła przed Międzynarodowy Trybunał Sprawiedliwości.

Wyrok Trybunału:

Międzynarodowy Trybunał Sprawiedliwości stwierdził, że oba państwa powinny podjąć możliwe negocjacje w sprawie osiągnięcia kompromisu. Podkreślił również, że powinna być tutaj zastosowana wykładnia ograniczająca i każde z państw musi dołożyć wszelkich starań by spór został rozstrzygnięty i zakończony.

~ B.Z
~ P.L