Unia Europejska złożyła ostatnio wniosek o przeprowadzenie konsultacji z Kolumbią. UE zarzuca Kolumbii tzw. pośrednią dyskryminację – złamanie art III GATT. System podatków na alkohole jest w Kolumbii zaprojektowany w ten sposób, że wyższe znacznie podatki nakładane są na alkohole o zawartości alkoholu powyżej 35%. Tymczasem w Kolumbii produkuje się głownie rum i aguardiente, które mają poniżej tychże 35%, a sprowadza – zwłaszcza z UE – alkohole mocniejsze. W tej sprawie pojawiają się dwa ciekawe wątki. Pierwszy jest natury formalnej. Unię Europejską i Kolumbię łączy, poza członkostwem w WTO, także Umowa o utworzeniu strefy wolnego handlu z 2012 r., która weszła w życie w 2013 r. W umowie tej strony potwierdziły zastosowanie klauzuli traktowania narodowego (art. III GATT) we wzajemnych stosunkach (art 21). Przewidziały także mechanizm rozstrzygania sporów (bardzo zresztą podobny do funkcjonującego w ramach WTO). Jednakże pozwoliły stronom (art. 319) na wybór, w razie gdyby spór dotyczył tej samej sprawy – a tak niewątpliwie jest w tym przypadku – na zastosowanie systemu rozstrzygania sporów WTO. Taką właśnie decyzję podjęła w tym przypadku WTO. Drugą ciekawym wątkiem jest to, jak ewentualny panel (chociaż nie wiadomo czy dojdzie do jego powołania) zinterpretuje problem dyskryminacji de facto w systemie WTO. Oczywiście, podobnie jak w UE, dyskryminacja pośrednia czy też dyskryminacja de facto jest zabroniona. Ustawienie progów podatkowych w zależności od zawartości alkoholu w taki sposób, żeby wyższym podatkiem objąć wyłącznie produkty importowane byłoby przez ETS uznane za złamanie art 110 TFUE.
A.D