W lipcu 2014 roku Europejski Trybunał Praw Człowieka wydał wyroki w sprawach więźniów domniemanych więzień CIA na terenie Polski. Według Trybunału w sprawie doszło do naruszenia wielu praw człowieka, takich jak: zakazu tortur, prawa do rzetelnego procesu oraz prawa do wolności i bezpieczeństwa osobistego. Polska oskarżana jest o umożliwianie przetrzymywania oraz torturowania dwóch skarżących.
Continue reading
Category Archives: Prawo międzynarodowe
Stanowsiko HFPC dotyczące odwołania się rządu od wyroków ETPC ws. więzień CIA
Możliwość komentowania Stanowsiko HFPC dotyczące odwołania się rządu od wyroków ETPC ws. więzień CIA została wyłączona
Filed under Prawo międzynarodowe
Umowa między Rzecząpospolitą Polską a Australią o zabezpieczeniu społecznym.
Umowa polsko – australijska o zabezpieczeniu społecznym, ma na celu zagwarantowanie ochrony uprawnień w dziedzinie zabezpieczenia społecznego osobom, które w okresie aktywności zawodowej podejmowały zatrudnienie bądź prowadziły działalność na własny rachunek (także rolniczą) na terytoriach obydwu Państw-Stron Umowy, a także ochrony uprawnień członków ich rodzin i innych uprawnionych, o ile wywodzą swoje uprawnienia z ubezpieczenia tych osób. Umowa ta odpowiada międzynarodowym standardom w zakresie koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego i opiera się na następujących zasadach:
- Zasadzie równego traktowania – Polega ona na tym, że przy stosowaniu przepisów prawnych jednego z Państw-Stron Umowy obywatele drugiego Państwa są traktowani na równi z jego obywatelami.
- Zasadzie jedności stosowanego ustawodawstwa – Oznacza to, że osoby objęte zakresem podmiotowym Umowy podlegają wyłącznie ustawodawstwu tylko jednego Państwa, przy czym Umowa wskazuje, które ustawodawstwo jest właściwe.
- Zasadzie zachowania praw nabytych – Oznacza to, że świadczenia pieniężne, do których prawo przysługuje na podstawie przepisów prawnych jednego z Państw-Stron Umowy, nie mogą ulec zmniejszeniu, wstrzymaniu, zmianie, zawieszeniu lub uchyleniu z powodu zamieszkania przez osobę uprawnioną na terytorium drugiego z tych Państw.
- Zasadzie sumowania okresów ubezpieczenia – W celu nabycia, zachowania lub przywrócenia prawa do świadczeń emerytalno – rentowych, okresy ubezpieczenia przebyte na mocy przepisów prawnych obu Państw-Stron Umowy są sumowane w zakresie niezbędnym, pod warunkiem, że okresy te się nie pokrywają.
K.G Continue reading
Możliwość komentowania Umowa między Rzecząpospolitą Polską a Australią o zabezpieczeniu społecznym. została wyłączona
Filed under Prawo międzynarodowe
Francisco Suarez
Francisco Suarez
Żył w latach 1548-1617. Urodził się w Grenadzie, był profesorem teologii. Uważał, że terytoria indiański są suwerenne i mają status równoprawny z innymi terytoriami. Sprzeciwił się legalności podbojów. Uznawał wyłącznie 3 rodzaje szkody uzasadniające rozpoczęcie wojny:
- okupacja terytorium i odmowa jego zwrotu
- bezpodstawna odmowa uznania powszechnych praw narodów
- poważna zniewaga dla reputacji lub honoru
W swoich pracach teologicznych zaprzeczał boskiemu pochodzeniu władzy, twierdząc, że do ludzi należy władza polityczna. Państwo istnieje dzięki umowie społecznej, na którą ludzie wyrażają zgodę, zachowując pewne fundamentalne prawa jak prawo do życia, wolności, własności. Pozostawił po sobie ogromny dorobek, którego niekompletne wydanie obejmuje 28 tomów.
KF, AZ
Możliwość komentowania Francisco Suarez została wyłączona
Filed under Prawo międzynarodowe
Emmerich de Vattel (1714-1767)
Emmerich de Vattel (1714-1767) – absolwent filozofii, wydał Prawo narodów czy zasad prawa naturalnego zastosowanego do postępowania i spraw narodów i monarchów. Szwajcar był prekursorem humanizmu i poglądów liberalnych. Przez jednych traktowany jako przedstawiciel pozytywizmu prawniczego, przez drugich jako zwolennik koncepcji prawnonaturalnej. Uważał się za kontynuatora Wolffa. Rozwinął koncepcję międzypaństwowych „zwyczajów zwyczajowych”.
T.S. i A.K.
Możliwość komentowania Emmerich de Vattel (1714-1767) została wyłączona
Filed under Prawo międzynarodowe
Paweł Włodkowic i Stanisław ze Skarbimierza
Paweł Włodkowic (1370-1435) – adwokat uważany za ojca prawa międzynarodowego, teoretyk, rektor Uniwersytetu Krakowskiego. Sławę światową uzyskał w związku z rolą adwokata w sporach z Zakonem Krzyżackim. Według niego, wojna to atrybut władzy państwowej. Twierdził, iż wojny prywatne dopuszczalne są jedynie pod określonymi warunkami. Sprzeciwiał się chrystianizacji drogą wojen i przemocy oraz opowiedział się za prawem pogan do zachowania własnej tożsamości politycznej. W pismach wykazywał się doskonałą znajomością starożytnej i średniowiecznej literatury prawniczej. Ponadto, zawierały one poglądy wyprzedzające epokę.
Stanisław ze Skarbimierza (zm. 1431) – pierwszy rektor odnowionego przez Władysława II Jagiełłę Uniwersytetu Krakowskiego, prawnik, kanonik kapituły katedralnej na Wawelu. Uważał, że aby wojna była słuszna, należy powiadomić niewiernych i społeczność międzynarodową o zamiarze wypowiedzenia jej. Sprzeciwiał się domniemaniu sprawiedliwości wojen.
AK
Możliwość komentowania Paweł Włodkowic i Stanisław ze Skarbimierza została wyłączona
Filed under Prawo międzynarodowe
Huig de Groot ( Groot, Grocjusz) (1583-1645)
„Ojciec prawa międzynarodowego”. Huig de Groot (Groot, Grocjusz) (1583-1645)
Grocjusz był pierwszym badaczem prawa międzynarodowego i autorem systematycznego i kompletnego traktatu z nim związanego.
Od najmłodszych lat był wybitnym uczniem, mając 11 lat rozpoczął studia prawnicze, mając 15 lat uzyskał tytuł doktora praw w Orleanie.
Mając 17 lat anonimowo opublikował niewielki traktat Mare liberum, związany z wolnością i niezawłaszczalnością morza, co w tym czasie odbiegało od ugruntowanych poglądów. Grotius został skazany na dożywotnie więzienie, ponieważ uwikłał się w spór religijny, zbiegł z niego i wydostał się do Francji, gdzie spędził 10 lat.
W kolejnym dziele De Iure Belli ac Pacis, zajmuje się prawem wojny i warunkami wojny sprawiedliwej, przyczynami wojny oraz wątkiem prawa prywatnego. Inną cenioną pracą jest De Indis, która odnosi się do wojny Niderlandów z Portugalią i Hiszpanią. Traktat ten, wykraczał daleko poza granice sporu i analizował przyczyny słusznej wojny. Prace O prawie łupów oraz O wolności morza, były kontynuacją jego początkowych dzieł i przyczyniły się do rozwoju prawa narodów,
Większość publikacji nie wyszło z drukarni za życia Grocjusza, a za renesans jego idei uznaje się pierwszą połowę XX wieku.
K.P.& A.S.
Możliwość komentowania Huig de Groot ( Groot, Grocjusz) (1583-1645) została wyłączona
Filed under Prawo międzynarodowe