Category Archives: Prawo międzynarodowe

Oby był to chłopiec! – czyli trudna sytuacja hinduskich dzieci.

W Indiach każdego roku na świat przychodzi ok. 20 milionów dzieci. Władze szukają skutecznego sposobu na ograniczenie przyrostu naturalnego np. nagradzają bezdzietne małżeństwa, lub gdy para zdecyduje się na dziecko dwa lata po ślubie otrzyma od rządu 5 tysięcy rupii, a po trzech latach 7,5. Mimo to aż 85% młodych żon zachodzi w ciążę już w pierwszym roku po ślubie.

Jednak przyrost naturalny nie jest tu jedynym problemem. Szacuje się, że przez ostatnie 20 lat zostało zabitych około 10 milionów dziewczynek. Jedne zostają uśmiercone w wyniku aborcji, a część zaraz po porodzie. Wsypuje im się do ust i nosa piasek lub tytoń aby się udusiły. Znane są też przypadki zakopywania noworodków żywcem. W tradycji hinduskiej dziewczynkę uznaje się za gorszą od chłopca. Kobieta tu jako istota mniej inteligentna i niezdolna do wielu działań jest gorsza od mężczyzny. Najdziwniejsze jest to, że ta praktyka jest najpowszechniejsza wśród ludzi bogatych i wykształconych. Doprowadziło to do deficytu dziewczynek. Kolejny problem to dziecięce śluby. Mimo iż prawnie zakazane to ponad połowa indyjskich dziewcząt jest wydawana za mąż przed 14 rokiem życia. Nawet tak młoda żona musi spełniać wszystkie obowiązki małżeńskie.

Zmuszanie dzieci do pobierania się w tak młodym wieku i wkraczanie w dorosłe życie małżeńskie nie tylko odbiera im dzieciństwo ale i okalecza psychicznie. Do tego grupa osób w wieku 10-25 lat jest najliczniejszą zarażoną HIV/AIDS. Szkoły wyrzucają lub odseparowują chore dzieci a domy dziecka odmawiają przyjmowania. Nie mają dostępu do edukacji, a szansą na przetrwanie staje się ciężka często upokarzająca praca. Trzeba pamiętać też, że ten bogaty kulturowo naród wciąż boryka się z głodem i klęskami żywiołowymi.

J.D

Możliwość komentowania Oby był to chłopiec! – czyli trudna sytuacja hinduskich dzieci. została wyłączona

Filed under Prawo międzynarodowe

Tenzin Gjaco czyli Dalajlama XIV

Urodził się jako Lhamo Thondup 6 lipca 1935 roku w rodzinie rolników jako dziewiąte dziecko w należącej do rodzinnego gospodarstwa oborze. Noworodek był owinięty pępowiną co oznaczało wiele zasług z poprzednich wcieleń. Niedługo po przyjściu na świat chłopca w okolicy pojawiło się stado kruków, ptaków związanych z I , VII, VII i XII Dalajlamą. W wieku 2 lat został rozpoznany jako inkarnacja XIII Dalajlamy. W wieku 6 lat rozpoczął formalne studia które ukończył 19 lat później.

Ceremonia intronizacji odbyła się 22 lutego 1940 roku. Jako Dalajlama otrzymał nowe imię: Dziecyn Dziamphel Ngałang Lobsang Jesze Tenzin Gjaco co oznacz Święty Pan, Szlachetna Chwała, Pełny Współczucia, Obrońca Wiary, Ocean Mądrości. Dalajlama jest człowiekiem pokoju. W 1989 roku otrzymał Pokojową Nagrodę Nobla za wolną od przemocy walkę na rzecz wyzwolenia Tybetu. Nawet w obliczu skrajnej agresji nawołuje do niestosowania przemocy. W uznaniu Jego wysiłków na rzecz pokoju, głoszenia haseł uniwersalnej odpowiedzialności i współczucia, działania bez przemocy oraz międzyreligijnego porozumienia. Jak dotąd Jego liczne pokojowe propozycje nie spotkały się z pozytywną odpowiedzią Chin. Uważa się za zwykłego buddyjskiego mnicha.

” Jeśli myślisz, że jesteś zbyt mały, by coś zmienić, spróbuj zasnąć z komarem latającym nad uchem.” – Dalajlama XIV

J.D

Możliwość komentowania Tenzin Gjaco czyli Dalajlama XIV została wyłączona

Filed under Prawo międzynarodowe

Niewolnictwo psychiczne gorsze niż fizyczne ?

Mauretania duży kraj leżący nad Oceanem Atlantyckim w północno-zachodniej Afryce. Szacuje się, że niewolnicy stanowią tu 20% ludności kraju (zamieszkuje go ok 3,8 mln ludzi na terytorium 3 razy większym od Polski). Kraj ten jako ostatni na świecie (w 1981 roku) zdelegalizował niewolnictwo. Jednak nie przewidziano kar dla tych którzy wciąż korzystają z niewolniczej siły roboczej. Dopiero w 2007 roku pod naciskiem międzynarodowym dopuszczono ściganie właścicieli niewolników. Mimo to w praktyce się tego nie robi. Najgorsze jest to, że władzy boją się niewolnicy nie ich panowie. Nigdzie na świecie nie ma tyle zniewolonych psychicznie ludzi co tu. Niewolnictwo w tym kraju to fundament systemu społecznego budowanego przez stulecia, dlatego tak ciężko się z nim walczy. Kiedy zdarzy się już, że jakiś niewolnik we wiosce mówi ” Chcę być wolny” inni pytają „Dlaczego? Twoja matka była niewolnikiem i ty nim jesteś”. Niewykształceni, pobożni ludzie wierzą, że za cierpienie w tym życiu będzie nagroda w następnym.

W Mauretanii mieszają się dwie rasy, jednak z reguły wciąż niewolnicy mają ciemniejszy odcień skóry od ich panów. Nie udziela się im ślubów bez zgody właścicieli, nie dziedziczą majątku, nie mogą zeznawać w sądzie a sędziowie zasądzają własność byłych niewolników (także ich dzieci !) na rzecz panów. Zabicie niewolnika przez wolnego człowieka nie jest karane śmiercią, a w odwrotnym przypadku niewolnika czeka egzekucja. Jedną z osób uwolnionych z pomocą organizacji na rzecz Odrodzenia Ruchu Abolicjonistycznego (IRA) jest Mahmoud. Gdy aktywiści zabrali ją do rodzinnej wioski była przerażona pan ciągle jej wmawiał, że życie na zewnątrz jest nie do zniesienia. Mówi, że chociaż traktowali ją źle byli wszystkim, co znała. Dziś jest żoną działacza IRA, umie czytać i pisać, pomaga byłym niewolnikom. Odzyskała wolność, jednak dopóki w Mauretanii będzie istnieć niewolnictwo nie poczuje się w pełni wolna.

J.D

Możliwość komentowania Niewolnictwo psychiczne gorsze niż fizyczne ? została wyłączona

Filed under Prawo międzynarodowe

Konwencja Narodów Zjednoczonych o prawie morza

Dnia 10 grudnia 1982 roku w Montego Bay na Jamajce została podpisana Konwencja Narodów Zjednoczonych o prawie morza zwana również Konwencją Jamajską. Obecnie stanowi ona podstawowy dokument prawny w dziedzinie praw morza. Została ratyfikowana przez 165 państw i Unię Europejską. Nie została jednak ratyfikowana przez Stany Zjednoczone Ameryki Północnej, a przez Turcję nawet nie podpisana, jednak nawet te państwa wskazują ten dokument jako kodyfikacja zwyczajowego prawa morza i przestrzegają jej postanowień.

J.P.

Możliwość komentowania Konwencja Narodów Zjednoczonych o prawie morza została wyłączona

Filed under Prawo międzynarodowe

Angelina Jolie jako ambasador dobrej woli ONZ

Angelina Jolie jest niewątpliwie jedną z najbardziej rozpoznawalnych oraz najlepiej zarabiających gwiazd Hollywood. Każdy film z jej udziałem okazuje się hitem za sprawą jej talentu. Jest również jedną z niewielu gwiazd, która włącza się w akcje humanitarne oraz pomoc potrzebującym. Podczas jednego z wywiadów zapytana o swoją działalność dobroczynną odpowiedziała „Zarabiam tak idiotycznie duże pieniądze, że grzechem byłoby nie podzielić się nimi z tymi, którzy tego potrzebują”. Za udział w sesji fotograficznej, w której wystąpiła z dwójką swoich dzieci otrzymała honorarium 15 milionów dolarów, cała kwota została rozdzielona między kilkadziesiąt organizacji społecznych. W 2011 roku odwiedziła włoską wyspę Lampedusa na którą w krótkim czasie przypłynęło ponad 40 tysięcy uchodźców. 2010 roku wraz z mężem apelowała o pomoc dla ofiar powodzi w Pakistanie , który zmusił do opuszczenia miejsc zamieszkania 20 mln osób. Jolie, która jako ambasador dobrej woli ONZ była już na Haiti, w Iraku i innych państwach.

K.S

Możliwość komentowania Angelina Jolie jako ambasador dobrej woli ONZ została wyłączona

Filed under Prawo międzynarodowe

VIII Seminarium Warszawskie

Dnia 24 października 2014 roku odbyło się VIII Seminarium Warszawskie poświęcone problematyce zakazu dyskryminacji. Zorganizowane zostało przez  Ministerstwo Spraw Zagranicznych we współpracy z Biurem Pełnomocnika Rządu ds. Równego Traktowania. Jednym z głównych tematów były zagadnienia związane z analizą polskiego porządku prawnego w kontekście jego zgodności z Protokołem nr 12 do Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności. Debatowano nad kwestiami dotyczącymi dyskryminacji na tle społecznym i etnicznym, osób niepełnosprawnych oraz rasizmem. Poruszono również granicę możliwości anonimowej wypowiedzi w internecie. Protokół nr 12 wszedł w życie w dniu 1 kwietnia 2005 roku. Dotychczas podpisało go 37 państw, natomiast ratyfikowało 18. Polska jak dotąd nie ratyfikowała tego dokumentu, jakkolwiek obecnie toczy się dyskusja nad potrzebą zmiany tego stanu rzeczy.

K.S

Możliwość komentowania VIII Seminarium Warszawskie została wyłączona

Filed under Prawo międzynarodowe