Konwencja w sprawie zakazu stosowania tortur oraz innego okrutnego, nieludzkiego lub poniżającego traktowania albo karania.

Konwencja w sprawie zakazu stosowania tortur została przyjęta przez Zgromadzenie Ogólne Narodów Zjednoczonych 10 grudnia 1984 roku. W Polsce ratyfikowana została 26 lipca 1989 po zaznajomieniu się z treścią Konwencji Rada Państwa, której przewodniczył Wojciech Jaruzelski.Do maja 2010 roku Konwencję ratyfikowały 154 państwa. Definiuje ona, czym według prawa międzynarodowego jest tortura. Konwencja powołała do życia także organ kontrolny- Komitet Przeciwko Torturom.

Konwencja za „tortury” uważa każde działanie, które jakiejkolwiek osobie umyślnie zadaje ostry ból, a także cierpienie fizyczne jak i psychiczne w celu uzyskania od danej osoby lub osoby trzeciej informacji; ukaranie za czyn popełniony lub taki, o który dana osoba jest oskarżona, jak i w celu zastraszenia, oraz z jakichkolwiek innych powodów, wynikających z wszelkiej formy dyskryminacji, gdy tortury wykonywane są przez funkcjonariuszy państwowych lub inne osoby występujące w charakterze urzędowym, bądź z ich polecenia lub za och zgodą. Według Konwencji określenie „tortury” nie obejmuje bólu i cierpienia wynikających ze zgodnych z prawem działań i sankcji, wywołanych przez nie przypadkowo lub całkowicie z tymi sankcjami związanych.

A.W.

 

Możliwość komentowania Konwencja w sprawie zakazu stosowania tortur oraz innego okrutnego, nieludzkiego lub poniżającego traktowania albo karania. została wyłączona

Filed under Prawa człowieka, Prawo międzynarodowe

Comments are closed.