Pochodził z małego miasteczka w Holsztynie. Ukończył studia prawnicze. Od 1665 roku był wykładowcą prawa naturalnego i międzynarodowego na stanowisku profesora na uniwersytecie w Kilonii. W 1676 roku wydał dzieło pt. Disserlationes de iure naturae et genlium tamże. Służył w służbie dyplomatycznej przy księciu Albrechcie von Schleswig- Holstein- Gottorp w Hamburgu. Prowadził badania wyłącznie pod kątem praktycznego ich wykorzystania. Uważał, że prawo naturalne skierowane na stosunki międzypaństwowe bazuje na traktatach i zwyczajach, przekształcając się in concreto w prawo pozytywne. Według Rachela prawo naturalne stanowiło zbiór zasad ogólnych, a praktycznego zastosowania należało szukać w prawie pozytywnym, innymi słowy prawo narodów to normy, na które państwa wyrażają zgodę tym samym zobowiązując się do ich przestrzegania. Opowiadał się za odróżnieniem prawa międzynarodowego od cywilnego.
J23