Proces „Rumunia przeciwko Ukrainie” – sądowy proces, co rozpatrywało się w Międzynarodowym sądzie ONZ w latach 2004-2009 , który powstał w wyniku terytorialnej sprzeczki między Rumunią i Ukrainą. 16 września 2004 r. Rumunia wniosła skargę przeciwko Ukrainie o delimitacji morskich granic wyłącznej strefy ekonomicznej i odcinka szelfu kontynentalnego na Morzu Czarnym. 3 lutego 2009 roku sąd ogłosił decyzję, która ustala morskie granice między państwami i wyznacza wyjątkowe ekonomiczne strefy Rumunii i Ukrainy. Obie strony wyraziły zadowolenie z decyzji sądu.
Treść sporu i roszczenie Rumunii
Po podpisaniu ukraińsko-rumuńskiej umowy o stosunkach i współpracy sąsiedzkiej w 1997 r. strony rozpoczęły negocjacje w sprawie delimitacji przestrzeni morskich na Morzu Czarnym. Jednak po 24 rundach negocjacji, które trwały do 2004 r. nie osiągnięto porozumienia. Ukraina uważała kontynuowanie negocjacji, lecz Rumunia rozstrzygnęła odwołać się do Międzynarodowego Sądu ONZ, ponieważ strony zgodziły się na tę możliwość przy podpisywaniu traktatu z 1997 r. Przyczyną międzypaństwowej sprzeczki stała się wyspa Węży. Wyspa jest rozmieszczona na Morzu Czarnym w odległości 35 km na wschód od wybrzeża na wodach terytorialnych Ukrainy, wchodzi w skład Kilijskiego rejonu Odeskiego obwodu. Jego powierzchnia wynosi 0,17 km². Głównym problemem przy wyznaczaniu szelfu i wyłącznych stref ekonomicznych Ukrainy i Rumunii na Morzu Czarnym jest status prawny Wyspy Węża.
Pytanie o statusie wyspy Wężowy zostało podniesione w 2001 roku. Wtedy ukraińska kompania „Czornomornaftogaz” ujawniła w szelfie złoża nafty i gazu za 40 kilometrów od wyspy. Status samej wyspy wyznacza rozgraniczenia terytorialnej strefy wokół jego. Strona rumuńska twierdzi, że Wężowy – nie jest wyspą, a skałą, której wód nie można uznać za przybrzeżną strefę ekonomiczną. Ukraiński rząd, ze swojej strony, kategorycznie jest nie zgodny z pozycją Bukaresztu. Rumunia wszczęła sprawę przeciw Ukrainie w Międzynarodowym sądzie 16 września 2004 roku. Po wysunięciu roszczeń Ukraina stała się aktywniej rozwijać infrastrukturę wyspy. Jak potwierdzenie statusu wyspy w 2007 roku na wyspie oficjalnie było założono ukraińską wioskę Bile. W chwili rozpoczęcia sprawy na terytorium mieszka blisko 80 osób – pracowników latarni morskiej, hydrografii, ichtiologii, geofizyków, straży granicznej. Jednym z głównych argumentów rumuńskiej delegacji jest twierdzenie , że od 1949 r. Między ZSRR a Rumunią zawarto tzw porozumienie o ograniczeniu morskich wód terytorialnych Ukrainy do 12 mil wód terytorialnych wokół wyspy Wężowy. Jednocześnie, żadnego dowodu na poparcie tej tezy nie ma. Nie na korzyść Ukrainy świadczy i ten fakt, że na wyspie nie ma źródeł przaśnej(słodkiej) wody. Mianowicie, ta funkcja jest często używana jako główna różnica między skałami a wyspą
Decyzja MTS
3 lutego 2009 roku sąd podjął jednomyślną decyzję. Co do wyspy Wężowy, sąd potwierdził ukraińską przynależność samej wyspy i obecność ukraińskich terytorialnych wód wokół wyspy, jednak zarazem rozstrzygnął że ta wyspa nie jest częścią linii brzegowej.
Granica przechodzi na łuku 12 mil morskich, ograniczając morze terytorialne wokół wyspy Snake Island, do punktu 2 o współrzędnych 45 ° 03’18.5 ” szerokości geograficznej północnej i 30 ° 58’37.3 ” długości wschodniej, gdzie łuk ten przecina narysowaną linię w równych odległościach od wybrzeża kontynentalnego Rumunii i Ukrainy. Obie strony są zadowolone z decyzji sądu.
SY, DT, HM, SS.